Pies przewodnik w ciągu kilku czy kilkunastu lat pracy staje się nie tylko nieocenioną pomocą niewidomego, ale także jego prawdziwym przyjacielem. Nie jest on jednak zwierzęcym GPS-em.
Potrafi jednak sporo!
Pies przewodnik potrafi:
- prowadzić prosto po chodniku,
- omijać przeszkody, zarówno te na ziemi, jak i znajdujące się wyżej czyli takie, których biała laska nie wychwyci,
- odszukiwać i wskazywać: przejścia dla pieszych, przystanki, schody, drzwi do budynków, oraz do autobusów, tramwajów i pociągów,
- odszukiwać i wskazywać miejsca siedzące w pomieszczeniach i środkach transportu,
- okazać tzw. wyuczone nieposłuszeństwo, tzn. odmówić wykonania komendy podanej przez właściciela, gdy ten np. nie usłyszy nadjeżdżającego samochodu.
Dodatkowo każdy niewidomy, pracując ze swoim psem, może go nauczyć wskazywania rzeczy zgodnych z jego potrzebami, np. bankomatów, automatów z napojami w miejscach użyteczności publicznej, itp.
Jeden pies, wiele umiejętności!
Choć pies przewodnik posiada wiele naprawdę cennych umiejętności, nie możemy po prostu wydać mu komendy np. „Prowadź na stację”, to my musimy go kierować, wydawać mu odpowiednie komendy. Dlatego żeby dobrze poruszać się z psem przewodnikiem, osoba niewidoma musi prawidłowo orientować się w przestrzeni, którą przemierza i umieć wykorzystywać techniki przydatne przy poruszaniu się z białą laską, słowem, być osobą zrehabilitowaną. Do prawidłowej współpracy osoby niewidomej z psem przewodnikiem niezbędne jest zaufanie, gdyż wielokrotnie, wydając psu komendę, to jemu pozostawiamy inicjatywę jak tę komendę ma wykonać.