Szkolenie psa przewodnika trwa od półtora roku do dwóch lat. Dzieli się na kilka etapów: wychowanie (czyli socjalizacja), szkolenie specjalistyczne (nabywanie umiejętności psa przewodnika) oraz przekazywanie (czas, kiedy osoba niewidoma zaprzyjaźnia się ze swoim przyszłym psem przewodnikiem i kiedy uczą się współpracować ze sobą).
SOCJALIZACJA
Socjalizację przyszłego psa przewodnika można zacząć już od ok. 2 miesiąca życia. Wtedy szczeniaczki trafiają do tzw. rodzin zastępczych.
Takie rodziny są oczywiście odpowiednio przez nas przeszkolone i przez cały czas wychowywania psa spotykają się z trenerem, (tak na zajęciach grupowych, jak i indywidualnych). Zadaniem wolontariusza jest nauczenie „psiego maluszka” czystości, podstawowego posłuszeństwa i grzecznego zachowania w domu. Później, gdy pies jest już trochę starszy, wolontariusz oswaja go z przestrzenią miejską: uczy przebywania na ulicy, w zatłoczonych miejscach, podróżowania komunikacją publiczną, w tym pociągami. Psi kandydat na przewodnika musi bowiem uznać te wszystkie sytuacje „za swoje”, ponieważ najprawdopodobniej zetknie się z nimi podczas przyszłej pracy z osobą niewidomą. Ważny element stanowi tutaj umiejętność grzecznego pozostawania na miejscu i oczekiwania na pracę. Psy przewodniki chodzą z osobami niewidomymi do pracy, na uczelnie i w inne miejsca wymagające dłuższego spokojnego oczekiwania na pracę.
SZKOLENIE SPECJALISTYCZNE
Kolejny etap to szkolenie specjalistyczne, które zaczyna się w wieku 12-14 miesięcy i trwa ok. pół roku.
Wtedy pies uczy się prowadzić prosto po chodniku, omijać przeszkody, w tym te nad ziemią (wysokościowe) oraz skręcać na komendę.
Poznaje też komendy związane z odszukiwaniem różnych elementów przestrzeni, np. przystanków, drzwi do budynków i pojazdów, ławek i innych miejsc siedzących, a także schodów z rozróżnieniem tych prowadzących w górę i w dół.
EGZAMIN I PRZEKAZANIE PSA
Ten etap kończy się egzaminem, który pies zdaje razem ze swoim trenerem. Jeżeli wynik egzaminu jest pozytywny, można zacząć przekazywanie psa osobie niewidomej, która została wcześniej zakwalifikowana i przeszkolona, ponieważ nie każdy ma odpowiednie predyspozycje do prawidłowego skorzystania z pomocy wyszkolonego czworonoga. Przed rozpoczęciem przekazywania psa musimy dobrze poznać osobę również dlatego, że prawidłowe dobranie do niej zwierzęcia pod względem charakteru to duża część sukcesu przyszłego ludzko-psiego duetu.
Podczas przekazywania psa osoba niewidoma uczy się pod okiem trenera nie tylko wydawania psu komend, lecz także tego, jak pies na te komendy reaguje i co przekazuje poprzez swoje zachowanie. Oczywiście, żeby prawidłowa współpraca była możliwa, między człowiekiem a zwierzęciem musi powstać więź przyjaźni. Rozwija się ona właściwie przez cały czas pracy z psem, ale przekazywanie to moment, w którym tworzą się jej nowe podstawy. Przekazanie psa osobie niewidomej kończy się egzaminem pary, który zdają w obecności dwóch trenerów. Wtedy już osoba niewidoma otrzymuje certyfikat psa asystującego, podpisuje z fundacją umowę i rozpoczyna samodzielną współpracę z psem.